h
Zorgen om de "zorg "

Verhalen

 

Situatieschets 1:

Meneer heeft een jaar geleden een CVA gehad wat hem een ervaringsdeskundige maakt. Voordat dit het geval was is hij erg actief geweest in de politiek en als deelnemer van de WMO adviesraad. Tevens is hij gedurende zijn leven werkzaam geweest binnen de zorg.

Er is gebrek aan kennis en ervaring bij de gemeenteambtenaren. Het lijkt dat ze weinig binding hebben met de dagelijkse praktijk.

Het samenwerken van gemeentes op dit gebied maakt de inspraak van de WMO raden kleiner. Ze geven immers alleen advies voor hun eigen gemeente en de inwoners terwijl het beleid breder vastgesteld wordt. Dit komt de democratie niet ten goede. Het zou goed zijn als de adviesraden bij samenwerkingsverbanden tussen gemeentes ook de samenwerking opzoeken en hierin gefaciliteerd worden. Het advies kan gevraagd en ongevraagd gegeven worden, de gemeente kan alleen met zwaarwegende argumenten het advies aan de kant leggen.

De huidige wijze waarop de samenwerking op het gebied van de AWBZ vormgegeven wordt is niet afdoende voor de plannen in de toekomst. Van belang is dat er gezocht wordt naar een nieuwe wijze om dit in te vullen, hierbij dient gebruik gemaakt te worden van de kennis en kunde van professionals en ervaringsdeskundigen. De rol van de gemeente zou niet gericht moeten zijn op het inhoudelijk beoordelen en vorm geven van de WMO maar juist faciliteren en procesmatig.

De formulieren voor de evaluatie zijn een doorn in het oog, deze zijn verre van volledig, het is onnodige tijd- en papierverspilling. Oplossing is simpel, een kort persoonlijk contact waarin de cliënt gevraagd wordt naar de opgedane ervaringen, met hierbij het uitgangspunt, wat ging goed en wat kon beter.
Proactief op zoek naar mensen die de zorg mijden om zwaardere zorg te voorkomen, hierin is ook een rol weggelegd voor de huisarts. Zoek mensen op en kom uit het  gemeentehuis!

Ga vraaggericht te werk en richt je op: "hulp op maat". Wat vaak voorkomt dat een situatie eerst moet verergeren voordat er aanspraak gedaan kan worden op zwaardere zorg.

De WMO consulenten dienen voldoende kennis te beheersen om de zorgvragers goed te kunnen consulteren. Dit gaat om inhoudelijke en procesmatige ondersteuning. Denk ook aan omgaan met agressie en frustratie bij cliënten en cliënten met een stoornis of handicap.

Zorg voor de vrijwilligers en mantelzorgers dient gefaciliteerd te worden vanuit de gemeente. Werk samen met en ondersteun deze groepen mensen in plaats van het omlijnen van verantwoordelijkheid.
Sta open voor initiatieven vanuit de burgers, wees kritisch, maak gebruik van kennis en kunde die er al is. Indien een initiatief zinvol en toekomstbestendig lijkt, draagt de gemeente binnen de mogelijkheden die er zijn zorg voor het faciliteren hiervan.

 

Situatieschets 2:

Meneer is van beroep bouwopzichter geweest. Hij heeft veel te maken gehad met aanpassingen in woningen etc. Daarnaast is hij seniorenadviseur geweest.

De prijzen voor aanbestedingen zijn momenteel vastgesteld, door dit los te laten en te kijken naar juiste aanbiedingen en contacten kan dit een stuk goedkoper. Voorbeeld is de aanschaf van een scootmobiel. Uitgangspunt is een goede prijs kwaliteit verhouding, passend bij de wens van een cliënt. Door goed te kijken naar de mogelijkheden en wensen kun je beter maatwerk leveren. Daar komt bij dat bijvoorbeeld een aangepaste deur door de titel “aangepaste deur”vaak al veel duurder is en bij de bouwmarkt een zelfde bredere deur voor minder aan te schaffen is omdat deze niet het etiketje “aangepast” heeft.

Maak bij aanbestedingen voor aanpassingen in woningen gebruik van lokale ondernemers, zo stimuleer je ook de lokale economie.

Wees helder in de communicatie over de voorzieningen en hou je als gemeente aan je woord.
Controle op de besteding van de gelden voor aangepaste middelen kan beter, is er echt nagekomen wat er afgesproken is en is de prijs juist?
Indien een aangepaste (gemeenschaps) woning vrij komt in het huursegment, dient deze niet leeggehaald te worden maar gekeken te worden of er een passende nieuwe bewoner is voor deze woning die gebruik kan maken van de reeds aangevraagde aanpassingen. Nu gebeurt het nog dat een woning leeggehaald wordt en een nieuwe bewoner opnieuw dezelfde aanpassingen krijgt.

Ga uit van de hulpvrager en laat deze wens de leidraad zijn, niet de aannemer of de gemeente.
Regel zoveel mogelijk aanvragen zo dichtbij mogelijk, dus niet voor een invalide parkeerkaart eerst een gesprek in Groningen.

 

Situatieschets 3:

Het echtpaar A woont nog samen. Mevrouw  A. is 84 jaar en haar echtgenoot 88 jaar.

Dhr. A. reed tot 2 jaar geleden nog auto, helaas is bij hem Alzheimer geconstateerd, waardoor hij niet meer in staat is om auto te rijden. Verder is hij ook fysiek niet helemaal in orde, hij is o.a. slecht ter been en heeft hartklachten.

Mevr. A. is lichamelijk en geestelijk nog goed, tot voor kort fietste zij nog regelmatig. Doordat haar echtgenoot verzorging van haar nodig heeft en hij achteruit gaat besluit mevrouw om niet meer te gaan fietsen. Stel dat ze valt,  wie moet er voor haar echtgenoot zorgen?
Voor bezoekjes aan familie in Appingedam gebruikten zij de auto. Nu dit niet meer mogelijk is vragen zij voor beiden  een vervoersvoorziening aan.

Dhr. A. krijgt deze voorziening wel zijn echtgenote niet, zij kan immers nog op de fiets naar de bushalte. In Appingedam kan zij toch door de familie gehaald worden ? (Die ook niet meer autorijden).

In deze situatie wordt duidelijk dat er niet integraal is gekeken naar de situatie.

Er is gebrek aan kennis en ervaring bij de gemeente ambtenaren. Het lijkt dat ze weinig binding hebben met de dagelijkse praktijk.

Ga vraaggericht te werk en richt je op hulp op maat. De houding van mevrouw houdt in dat zij voor de lange termijn in staat is om voor haar echtgenoot te zorgen. Ondersteun deze mantelzorg.

Afbeelding

U bent hier